Filocafé

7 Maio 2017
 
Centro Galego de Arte Contemporánea
CGAC
 
Obra seleccionada
“Marcos e Manillas” Esther Ferrer
 
Participa
Fermín Blanco
 
Coordina
Virginia Villar
 
Fotografía
Manu Suárez
 
[+ info]



 
Autor: FERRER, Esther
Título: Permutaciones, anos 80
Marcos e manillas
Medidas: 130 x 100 x 13 cm

 
“O accidente é parte da performance”. “Cando o concepto está espido e todo o mundo pódeo ver, a idea ten que ser boa”. “Cando todo está controlado pola institución xa non hai liberdade”. “Non fago arte para o outro, fago arte para min”. “A arte é o único espazo de liberdade”… Estas frases de Esther Ferrer, recompiladas durante anos de conversacións, preséntannos a unha artista radical, independente, anti-exposición, libre e con ideas propias. Todo iso converteuna desde o inicio do seu traballo como artista, que é o mesmo que dicir desde que empezou a facer calquera cousa, en alguén incómoda e admirable, nun exemplo para todos e á vez en alguén difícil de axustar aos roles asignados a un artista polo sistema artístico actual.

 
 
Descrición

Cada primeiro domingo de cada mes ás 18:30, desde setembro ata xuño, o CGAC organiza un filocafé na súa cantina. Trátase de conversacións públicas cun enfoque filosófico nas que poden participar todas as persoas interesadas en intercambiar inquietudes ou puntos de vista desde calquera disciplina ou nivel de coñecemento.
 
Nesta edición, as sesións foron dirixidas por profesionais de diversas disciplinas como María Meijide (artista), Carlos Santiago (dramaturgo, escritor e músico), Camilo Franco (xornalista, escritor, crítico teatral), María do Cebreiro (poeta e teórica da literatura), Suso Fandiño (artista plástico), María José de Castro López (médica pediatra, investigadora e especialista en enfermidades raras), Fermín Blanco (arquitecto) e Celso Fernández Sanmartín (poeta, contador de historias e filósofo).
 
Unha vez ao mes, unha obra de arte sairía dos almacéns do museo para acompañar o debate e dialogar como un interlocutor máis mentres se degustaba un café. A peza elixida serviría de punto de partida para a conversación. Pero non se falaría de arte, ou non só de arte, senón de calquera tema que sugirier a obra nun nivel conceptual, formal ou anecdótico. Conversouse sobre ciencia, gastronomía, política, música, filosofía, cinema, estética, actualidade…, asuntos mundanos ou elevados, de xeito que todas as persoas opinarían e achegarían as súas reflexións sobre os diferentes temas.

 
 
Texto

A invitación para participar no ciclo Filocafé do Centro Galego de Arte Contemporánea CGAC en Compostela foi un auténtico agasallo, Viqui Villar coordinadora do ciclo e o comisario de cada tempada propoñen a cada convidado seleccionar unha das obras dos fondos propios do CGAC para debater contorna a conséntela en clave filosófica, os encontros teñen un carácter informal e desenvólvense na cafetería do museo os domingos en sesión vermouth.
 
O proceso completo desde que recibimos a invitación ata que se xustifica e desenvolve a sesión foi toda unha experiencia. Neste post podedes ver algo de información e unhas fotografías de Manu Suarez que recollen momentos simpáticos cos participantes.
 
A obra seleccionada é Permutacións unha obra de Esther Ferrer composta por marcos e manillas, a curiosidade reside en que se mostran todas as variantes en que poden colocarse os “brazos” da manilla. É unha lei matemática expresada de modo visual, o número de variantes sería 9 factorial (9 8 7 6 5 4 3 2 1). A orixe da obra destapa unha anécdota moi curiosa, conta Esther que vendo un documental sobre Genet este comentaba unha anécdota sobre o seu primeiro noivo, un funambulista que caeu do arame e morreuse, todos os seus posteriores noivos parecíanse ao primeiro que desatacaba pola súa beleza. O entrevistador pregúntalle a Genet o motivo de buscar sempre un noivo que se pareza ao primeiro e ao que nunca ninguén igualará en beleza, ao que Genet responde: ás veces a copia é mellor que o orixinal. Esta anécdota sérvelle a Esther para comezar a pensar en obras para copiar así xorde permutacións.
 
A obra só existe como un protocolo xa que o comprador da obra debe “reconstruír” ou “copiar” o orixinal de Esther co mesmo número de marcos e manillas na mesma posición. Unha vez construída a obra envíaselle a Esther unha foto e se a artista acéptaa entón procederá a redactar o certificado de autenticidade.
 
No caso do CGAC a obra comprouna Manuel Olveira quen se encargou de decidir o modelo de manilla en 2009, só se comprou o dereito de copia, non o dereito a permutar.