Ano
2019-2020
 
Data
Proba do prototipo
19 Outubro [Fundación Luis Seoane]
22 Febreiro [Helena Gutterage Place]
 
Localización
Fundación Luis Seoane, A Coruña
Helena Gutterage Place, Vancouve
 
Organiza
Viva Vancouver [web]
 
Participa
Sistema Lupo
 
Equipo
Fermín G. Blanco
Julia Morlacci
Alba Pérez Fernández
Ignacio Bescansa Bastarreche
Luis Miguel Fernández López
Víctor GG Echave
Leticia Zapara Medina
Hilda González Cebrián
 
Colaboración
Fundación Luis Seoane
Nenoarquitectura
Viva Vancouver
 
[+info]

Memoria & Fotografías

O pasado sábado día 19 de Outubro, tivo lugar a posta a proba do noso prototipo de xogo para a choiva, proposta gañadora do concurso canadense Life Between Umbrellas, tendo como testadores do sistema aos participantes do curso de Nenoarquitectura na Fundación Luís Seoane de Coruña.
 
Os días chuviosos convértense en días grises. A presenza de nubes e auga condiciona o comportamento das persoas e as sociedades, e isto, en cidades como Vancouver, con 165 días de choiva ao ano, repartidos entre Outubro e Marzo e rexistros de 1.150mm de pluviosidad, vólvese realmente importante.
 
En España poderiámolo comparar con lugares como A Serra de Grazalema, lugar máis chuvioso de toda a península, microclima que xera máis de 2.000mm de precipitacións anuais neste punto.
Máis próximo a nós contamos coa cidade de Santiago de Compostela con case 140 días de choiva ao ano de media cunha precipitación media de 1.787mm e A Coruña roldando os 130 días e 1.106mm de precipitacións.
 
Este tipo de clima reproduce o mesmo patrón de maneira universal: as persoas tenden ao individualismo e a comodidade das súas casas, deixando de lado o compoñente social.
A vida na cidade é desafiada polo clima, polo que, a utilización dos espazos públicos diminúe, xa que, a maioría están mal equipados para fomentar a vida pública e outras actividades baixo a choiva. O paraugas convértese nun escudo contra os elementos, e a vida pública adquire un ritmo acelerado a medida que as persoas se apresuran a fuxir da choiva.
 
O concurso
O concurso expúñase en tres vertentes, Stream 1: The Place, ao que se presentaron participantes de Nenoarquitectura e dous delas gañaron o primeiro premio do público na categoría de mozas, Stream 2: The Intervention e Stream 3 The Celebration, que é o que correspondía neste caso.
 
“ Life Between Umbrellas: The Celebration. Unha activación emerxente, amigable coa choiva, un espazo público que axudará a construír unha cultura máis positiva cara ás precipitacións, fomentando as conexións sociais nos meses chuviosos.”
 
Nese sentido, a proposta propón utilizar a auga de choiva como campo de xogo. Será a través da implementación da obra da artista Tatiana Medal, quen tamén nos acompañou e aconsellou na posta a proba do prototipo, baseándose nas súas investigacións coa cor e a acuarela, os seus efectos de luz, introducindo a cor nas celas de policarbonato.
 
A nosa proposta
 
A proposta, Human Printer- Art Easel, ten como obxectivo activar o espazo público a través de dispositivos de xogo, enchendo de cor os espazos públicos. A través destes caballetes artísticos, o obxectivo é promover a cultura amigable coa choiva e o traballo colaborativo.
 
A operación e a súa montaxe é moi simple: durante un día chuvioso, estes caballetes plegables feitos con madeira de cedro vermello, placas de policarbonato celular e rodas, son levados á rúa. Na parte superior hai un tanque impermeable onde se introducen pigmentos sólidos ou líquidos de cor e orixe natural. Este tanque recolle a auga de choiva, que é tinguida polos pigmentos e pasa ás celas do policarbonato. O panel no seu parte inferior permite abrir e administrar a acuarela de acordo coa técnica que se utilizará: liñas resultantes do arrastre do caballete, recuperación do material en baldes para o seu uso posterior con escobas, cepillos ou directamente co corpo / mans … creando calquera tipo de imaxe no chan, taboleiros de xogo a gran escala, mensaxes, etc. O noso cartucho xa está creado, polo que só necesitabamos persoas para interactuar e pintar sobre o espazo público, os participantes de Nenoarquitectura, nais, pais e demais familiares, así o fixeron e converteron un pequeno anaco da cidade nun lenzo artístico. Un traballo no que se ve claramente o espírito de comunidade, demostrando que diferentes xeracións poden colaborar xuntas para colorear e encher a cidade de vida. A súa forma triangular, o feito de que se pode encartar, as súas rodas e o uso ( recargable) de pigmentos naturais limpos permitirán un fácil transporte e almacenamento dos caballetes, o que favorece que esta actividade manéxese e reproduza facilmente en diferentes espazos, días, anos. … Adultos e nenos, homes e mulleres, pais e fillos, avós e netos… todos xuntos poden encher de cor calquera cidade baixo a choiva.